Een verrassing van 'ons pap'
Ons pap, zoals we dat in Noord Brabant zeggen, had een verrassing georganiseerd voor mij, mijn zusje en mijn moeder. Wat we wisten was dat we een dagje op pad zouden gaan, dat we ook de avond niet thuis zouden zijn en dat we business casual gekleed moesten gaan. Door deze info had ik uiteraard een enorme kledingcrisis! Uiteindelijk had ik een setje gevonden waar ik tevreden mee was, dus ik was ready to go.
Op de snelweg hield ik natuurlijk de blauwe borden goed in de gaten: eerst richting Eindhoven, daarna richting Den Bosch en bij Utrecht verlieten we de snelweg. We bleven verschillende borden volgen waar ‘Jaarbeurs’ op stond, dus ik was vrij snel ervan overtuigd dat we daar naartoe zouden gaan. Maar ik vroeg me ontzettend af wat daar te beleven zou zijn.
Toch sloegen we ineens een andere weg in en ik zag waar we nou eigenlijk waren: bij Rabobank Utrecht, het hoofdkantoor! Nu lijkt dat misschien niet zo bijzonder, maar Rabobank is een werkgever waar ik heel graag voor zou willen werken. Ik was meer dan blij verrast dat we hier naartoe gingen. Mijn vader komt hier regelmatig voor zijn werk en hij wilde ons (het gezin) graag eens rondleiden.
Nadat we de auto geparkeerd hadden, kwamen we binnen in een enorme ontvangsthal, ik keek mijn ogen uit! Mijn vader leidde ons kort rond, want vlakbij waren de restaurants: een bakker, een visrestaurant, een ‘gewoon’ restaurant en een koffiebar. We waren rond het middaguur daar aangekomen en we hadden ondertussen wel trek, dus we wilden graag eerst eten. Het ‘gewone’ restaurant was enorm, omdat het een hele open ruimte was en er veel licht binnenviel. Het eten stond opgesteld als een modern buffet. Ik had de keuze van een pistoletje tot een hamburger en van salade tot de grill. Afrekenen moest contactloos, via een chip op je telefoon.
Na onze lunch, begon de mini rondleiding van mijn vader. Hij vertelde over waarom sommige hoeken speciaal ingericht waren of hoe je een vergaderzaal kon reserveren. Er waren veel open werkplekken, maar ook speciale vergader- of brainstormruimtes. Als je naar de foto kijkt, zie je een soort houten nestje. Dit is zo’n vergader- of brainstormruimte. Als je daar in gaat zitten en je doet de deur dicht, hoor je niets meer van buitenaf! Ook herkende ik sommige zalen van Kapperput in Heeze, waar ik mijn eerste netwerkborrel had. Bepaalde brainstormstoelen, maar ook werd kleur tactisch ingezet en was overal veel licht inval.
We zijn ook in een leesbibliotheek geweest, dat op een oerwoud leek. Zodra je deze ruimte instapte, snoof ik één en al zuurstof op! Deze kamer had een complete muur met allerlei groene planten, de muur zelf zag je niet. verder had de ruimte aan de korte kanten alleen ramen en een ‘glazen muur’ tegenover de plantenmuur. Helaas heb ik er geen foto van, maar ik had het je graag willen laten zien!
Ten slotte nam mijn vader ons mee naar de hoogst mogelijke verdieping: nummer 24. In totaal heeft Rabobank Utrecht 25 verdiepingen, maar de hoogste verdieping is alleen voor de directie toegankelijk. Maar het uitzicht was er niet minder om! Ik kan alle twee de torens door lopen en ik had uitzicht over heel Utrecht. Wat ik ook geinig vond, was dat ik ook neer kon kijken op Utrecht Centraal station. Daar ben ik al zo vaak met de trein langs gekomen en nu zag ik het station eens vanuit een ander perspectief!
Na de kleine rondleiding hebben we nog wat gedronken van de koffiebar. Natuurlijk was dit niet het enige wat mijn vader over ons in petto had, want na dit bezoek zouden we doorrijden naar Amsterdam. Maar ik was heel blij met dit bezoek, het heeft me nog zekerder gemaakt dat ik ooit voor Rabobank wil werken!
