Warm welkom in Ierland

Zo’n zes weken geleden vroeg mijn manager van MSD of ik interesse had om een tijdje voor MSD in Ierland te werken. Of ik een transfer wil begeleiden vanuit daar. Wait, what? Vraagt ze me dit nu echt? WAUW! Het is altijd al een droom van me geweest om in het buitenland te werken, maar dat dit ook werkelijk binnen een jaar zou gebeuren? Nee, dat had ik echt niet verwacht!

Gisteren was het dan eindelijk zover: ik mocht het vliegtuig in, op weg naar Swords in Ierland! Ik had graag een vlog voor je gemaakt, helaas laat mijn laptopje het op dit moment niet toe om de bestanden van mijn telefoon af te spelen…

In het vliegtuig ontmoette ik Thomas. Net zo oud als ik en op weg naar Dublin om daar een talencursus te volgen. Heel gaaf! We kletsten een eind weg en voor we het wisten stonden we op het vliegveld van Dublin. Leuk feitje: Iers is dus echt een taal, dat wist ik niet! Dus de borden gaven alle info eerst in het Iers aan en daarna pas in het Engels. Welcome to Ireland :-) Ik nam afscheid van Thomas en ging opzoek naar mijn koffers. Wat een uitdaging om twee koffers en een laptop tas mee te sjouwen, haha! Maar het lukte me! Eenmaal in de taxi voelde ik me goed, het avontuur begon nu echt. De vrouw die de taxi bestuurde was ontzettend lief. Ze vertelde over de omgeving, gaf me tips en lichtte me in over ‘THE match’ van die dag. Ierland kon zich plaatsen voor de finale met rugby, dat is hier net zo groot als dat voetbal voor ons is. Helaas hebben ze, net als wij van Tsjechië, verloren.

Eenmaal in het hotel werd ik een beetje overweldigd: wat een sjiek hotel! Ik trad binnen in een immens grote lobby. Heel fijn, want ik was te vroeg voor het inchecken. Met een tijdschriftje en wifi heb ik me prima een uurtje vermaakt. Na het inchecken en het bekijken van mijn kamer, wilde ik Malahide (de plaats waar ik verblijf) verkennen. Ik belande in een lief, klein en sfeervol centrum aan een baai. Ik kon de zee ruiken, daar houd ik van. En ja: ik heb al veel pubs gezien! De rest van de avond heb ik me lekker gesetteld en ben ik gauw gaan slapen.

En toen vanochtend: mijn eerste werkdag bij MSD Swords was aangebroken! Ik werd opgehaald door een collega, ontzettend aardig! Ook zei vertelde in de auto het één en ander over de omgeving.

Aangekomen bij het bedrijventerrein valt me één ding meteen op: het terrein is net zo groot als een derde van het bedrijventerrein in Oss. Klein, maar fijn, toch? :-) Mijn collega begeleidde me naar het kantoor, waar ik de rest van mijn nieuwe collega’s ontmoette. Het voelde een beetje bizar om weer de nieuweling te zijn binnen hetzelfde bedrijf, maar ik werd met open armen ontvangen door deze nieuwe mensen. And without a doubt: ik ben natuurlijk opnieuw de jongste van het kantoor. Ik kon al snel de grap maken: “Oké, dus jij werkt hier al zolang als ik leef?” haha!

Om een beetje indruk te maken, had ik stroopwafels meegebracht... Kenden ze stuk voor stuk allemaal de stroopwafel al! Één van mijn nieuwe collega’s blijkt zo’n twee jaar in Nederland gewoond te hebben, nog niet zo lang geleden. Ik kan niet echt Nederlands met hem praten, maar hij heeft zeker een groot Nederlands woordenschat! Later op de dag bleek een tweede collega in Nederland gewoond te hebben, dat is wat langer geleden. Als in, 1970, 1980... Wat ze nog wist van Nederland waren de ‘bitterballen’. Zo grappig om Nederlandse woorden te horen van Engelse mensen!

De rest van de dag is er hard gewerkt en werd ik tussendoor gestalkt door mijn Nederlandse collega’s, de lieve mensen! Een drukke dag dus, maar ik heb ontzettend veel zin in de rest van dit avontuur!