'The suite life'
Hallo week twee, wat was je weer snel voorbij! Het was een week met lieve berichtjes, stressmomentjes en.. Halloween! Nee, ik ben niet voor 'trick and treating' gegaan :-) Morgen breekt week drie alweer aan en dat betekent ook dat ik al twee weekjes in een hotel ‘woon’. Best bijzonder..!
Week twee startte namelijk met twee dagen vrij voor mijn MSD-collega’s in Swords. Maandag was er hier een feestdag, ze noemden het “Bank Holiday” en dinsdag was het Appreciation Day, een extra dagje vrij voor de MSD-medewerkers als bedankje voor hun inzet. ‘Helaas’ sta ik gewoon onder een Nederlands contract, dus de feestdag gold niet voor mij en Appreciation Day hadden we in Oss al in september gehad. Ik heb dus twee dagen in het hotel gewerkt. ’s Ochtends op mijn kamertje en ’s middags in de lobby, dat was veel gezelliger! Er valt behoorlijk wat te zien in de lobby’s hier, ik zag zelfs een bruidspaar voorbij komen.
Het personeel begint me al te herkennen, vooral de mensen die het ontbijt verzorgen. Het zijn ontzettend lieve mensen en ik heb nu een vast plekje in de ontbijtzaal. De zaal kijkt namelijk uit op een baai en ik krijg voortaan een fijne plek om naar buiten te kijken en te genieten van het landschap! Helaas zitten we nu wel in een periode waarin het steeds later licht wordt, dus straks kan ik buiten niets meer zien behalve het donker… Met één van de jongste gastheren heb ik vanochtend nog een praatje gemaakt, ik gok dat hij een paar jaar ouder is dan ik. Toch wel fijn om te kletsen met een leeftijdsgenootje, dat zijn toch wat andere gesprekken dan gesprekken met wat oudere mensen.
Veel verschillende mensen vragen mij of ik me niet eenzaam voel, zo alleen in het hotel. Het antwoord op hun vraag is: af en toe. Ik ben goed in alleen zijn. Daar komt bij dat ik overdag ontzettend druk ben met de transfer en ’s avonds heb ik goede wifi in het hotel. Dan kan ik heel de avond whatsappen of facetimen met mijn familie en vriendinnen, “They’re just a phonecall away”! Ook met mijn Osse MSD-collega’s heb ik door de week veel contact. Via het bedrijfsnetwerk hebben we een chat, een soort MSN-messenger. Afgelopen week vroeg één van hen: “Mag ik je even bellen? Ik moet iets met je bespreken.” Zodoende belde we elkaar en zij mijn collega: “Ja, mijn vraag kan ik eigenlijk ook gewoon via de mail stellen, maar ik wilde voornamelijk even met je kletsen. Hoe gaat het met jou? Ik mis je hoor!”. Haha, echt super lief! Natuurlijk denk ik wel eens: “Shit, nu mis ik mijn thuis wel even hoor”, maar ik denk dat dat ook gezond is.
Zo’n hotelleven daagt je uit om jezelf te vermaken. Afgelopen weekend ben ik naar Dublin geweest en vandaag ga ik naar de nieuwe James Bond film, gewoon omdat het kan! Alleen uiteten gaan is ook een uitdaging. Ik moet wel, want ik heb geen keukentje of koelkastje in mijn hotelkamer. Ik voel me comfortabel bij wat kleinere eettentjes, dus daar ga ik ook naartoe. Mensen kijken me wel aan en ik zie ze denken: “Is ze nu echt in haar eentje uit?”. In het begin vond ik dat ongemakkelijk, maar nu voel ik me eigenlijk wel trots dat ik dit durf! Ook valt er genoeg te zien in zo’n eettentje, dus saai is het ook niet.
De voordelen van zo’n hotelleven? Mijn bed wordt dagelijks opgemaakt, het ontbijt staat voor me klaar, ik kan lekker (vals) zingen zonder de angst dat iemand mij misschien hoort, ik kan zwemmen en sporten bij het hotel wanneer ik wil en nog veel meer! Life is sweet! Uh, suite :-)
